Laatste wandeldag

Vandaag is route van het plaatsje  Teo naar Santiago de Compostella. De laatste 14 km. Veel Pelgrims lopen van Padrón naar Santiago (een dorpje eerder waar wij ook waren) en wat iets van 24 km is. Wij deden dat op voorhand al niet en was er een overnachting geboekt in Teo. Ik dacht nog dat is saai als daar geen pelgrims zijn. Niets was minder waar.  Mijn les van de Camino. Dat waar je "bang" voor bent gebeurd niet.

Het hotel was mooi gelegen in een uitgestorven dorpje. De keuken fantastisch waar we heel blij mee zijn want echt veel bijzonders hebben we niet gehad. En er waren "bekende" pelgrims. Verhalen uitgewisseld met Amerikanen en Duitsers en Spanjaarden. Weer een adresje voor een vakantie gekregen. Mensen zijn zó gastvrij. 

Anyway,  we eten om 19 uur, best vroeg voor Spaanse begrippen en ik wist dat er een verrassing onderweg was. Ineens staan John en Raymond achter mijn moeder. Ze kon het niet geloven. DIK 2000 km hebben ze gereden om.ons binnen te halen in Santiago. Omdat mijn moeder het lopen zat was en de warmte met name wilde ze de laatste dag niet lopen. Daar ging ons plan. Daarom maar een zetje in de rug door de avond ervoor te komen. Fantastisch! Wat is zij verrast!

De volgende ochtend ging ze vrolijker pad. Nog ongeveer drie uur lopen zonder pauze op naar Santiago.  Een Duitse vrouw wilde met ons mee. Ze is helemaal alleen en heeft meer dan 200 km gelopen en wilde niet alleen bij de Kathedraal aankomen. Ook de lieve Amerikanen gingen mee. Samen naar Santiago. Het eindpunt. Ik wil er naartoe maar ook weer niet omdat dat het einde van de wandeltocht betekent.